Geschiedenis
De Vierdaagse is een groots evenement in en rond Nijmegen, niet alleen economisch, maar ook oecumenisch.
De komst van de Zwitserse wandelaars ligt ten grondslag aan de kerkdienst op Vierdaagsezondag. Om de rooms-katholieke deelneemsters en deelnemers in de gelegenheid te stellen hun religieuze plichten te vervullen, stelde pastoor Willehad Kocks O.Carm. de kerk aan de Doddendaal ter beschikking. In de loop der jaren kwamen steeds meer andere wandelaars naar deze viering en zette het Carmelkoor Nijmegen met een klassieke missa de plechtigheden luister bij. Toen de Karmelkerk werd gesloten en afgebroken verhuisde de dienst naar de Groesbeekseweg, maar de kerk hier werd te klein voor het groeiend aantal bezoekers.
Het comité van drie Goudenkruisdragers dat onder leiding van Theo Merkx de organisatie coördineerde, week daarom uit naar de kerk van St Petrus Canisius aan de Molenstraat.
Zo'n zestig jaar lang is de werkgroep (inmiddels Stichting Vierdaagsemis geworden) erin geslaagd de celebranten en gastpredikanten te vinden onder de wandelaars van de Vierdaagse. Toen de kerk aan de Molenstraat verkleind werd, stelde het toenmalige bestuurslid Jan Pas voor te verhuizen naar de Grote of St Stevenskerk. De resultaten van een enquête bevestigden de juistheid van die gedachte.
Het Carmelkoor Nijmegen verzorgde tot zijn opheffing in 1998 de muzikale omlijsting.
De Vierdaagsekerkdienst is met geen enkele andere viering te vergelijken: zoveel mensen van zoveel nationaliteiten en verschillende geloofsovertuigingen of zelfs zonder geloof samen onder één dak in het Huis van de Heer.
Het is een bijzonder moment als alle lopers, ook de wandelaar(ster)s die niet meer kunnen deelnemen aan de marsen, na bijna een jaar voor het eerst weer uit volle borst het Vierdaagselied zingen!
